HMC Calder ten onder in bizarre wedstrijd

Door René Olthof

Vorig jaar maakte HMC Calder zijn debuut in de Meesterklasse met een buitengewoon spannende wedstrijd tegen SO Rotterdam. Het werd 4-6 (de opgetrommelde Chinezen werden ons te veel), maar wij hadden onze kansen. Al kort nadat de westerlingen onze speelzaal betraden viel het woord Zhaoqin Peng. Of wij ons haar partij tegen Welling nog konden herinneren. Nou, dat konden wij.
Nietsvermoedend van wat ons dit keer te wachten stond.

Opening
Het kon deze middag niet op in de Hervion College. Het regende zonnestralen, zal ik maar zeggen. Letterlijk en figuurlijk.
De eerste Bossche zonnestraal scheen op bord 10. Nestor Fred van der Vliet durfde in een Najdorf de Poloegajevski-variant niet aan en koos in plaats daarvan voor het minder bekende 7…Dc7. Minder bekend bij hem wel te verstaan, want tegenstander Twan Burg had daar geen last van. De commentaren van de spelers na afloop spreken boekdelen. Twan meldde dat hij wist dat 12…Lb7 een fout was en Fred verkondigde dat hij niet eens zo slecht gespeeld had, maar in de verkeerde stelling terecht gekomen was. Dat kun je wel stellen, ja. Opmerkelijk trouwens dat Twan toch nog een steekje had laten vallen, want bij het juiste tegenspel van zwart had hij slechts een veel beter eindspel op het bord gekregen, terwijl 16.Dg4! dodelijk was geweest. Na het slaan op f7 met schaak kan de dame in één klap naar g8.
Jeroen Bosch straalde terug voor Rotterdam aan bord 5. Geert van der Stricht spartelde wel tegen, maar echt helpen deed dat niet. Zo’n geïsoleerde pion is toch niet alles.
Tevoren had Bruno Carlier de score al gelijk getrokken. Het openingsexperiment van Welling leek aanvankelijk te mislukken, maar al snel daarna nam hij het heft in handen. Had Bruno de tactische schermutselingen verkeerd ingeschat? Met twee stukken voor een toren had Welling alles wat hij zich wensen kon. Helaas voor HMC kwam er daarna geen fatsoenlijke zet meer uit zijn vingers. Het afmaken was Bruno wel toevertrouwd.

Middenspel
Bord 1. Winants-Fridman, twee internationale cracks. Winants offert verrassend een pion in de Caro-Kann. Hij krijgt er een geweldige aanval voor. Fridman heeft echter vertrouwen in zijn bastion. Ten onrechte wijzen de analyses achteraf uit. Geheel volgens de regelen der kunst wordt zijn bolwerk geslecht, en hoewel Winants een paar maal groter voordeel versmaad houdt hij Fridman in een ijzeren greep, zelfs in vliegende tijdnood. Op zet 29 aarzelt hij één moment, maar als Fridman zijn gouden kans niet grijpt, deelt de Belg de doodsteek uit met 33.d5! Om vervolgens na nog een paar schaakjes door zijn vlag te gaan!
Waar hij het overigens niet mee eens was, vandaar de aankondiging van Rotterdam dat er een protest aankomt. Wedstrijdleider Marc Jongerius was persoonlijk niet getuige (het was tijdnoodfeest op meerdere borden) en heeft met de afhandeling van deze kwestie de rest van de middag zijn handen vol gehad.


De tweede Bossche zonnestraal en tweede strakke partij van de dag speelde zich af aan bord 2. Pedersen wilde coûte que coûte revanche voor zijn nul in een 3 tegen 2-toreneinsdpel tegen Jan Gustafsson in de vorige ronde. Reinderman hielp hem daarbij een handje door voor het Hollands te kiezen. ‘Dat kan natuurlijk niet!’, aldus de Deen. De geïsoleerde pion op d5 werd dusdanig bestookt, dat hij op zet 27 sneuvelde. Meteen daarop volgde een kleine combinatie om het voordeel van de ongelijke lopers maximaal uit te buiten. Er was geen houden meer aan voor Dimitri. Tussenstand: 3-2

Intermezzo
Fase 2 in de wedstrijd. Maarten Solleveld zette zoveel druk op Levin, dat die vluchtte in een bedenkelijk eindspel, met bovendien nog heel weinig tijd. Uiteindelijk viel zelfs zijn vlag. Ik stond erbij als teamleider en was ervan overtuigd dat het einde verhaal was, maar de heren waren er na reconstructie over eens dat ze niet bij zet 40, maar bij zet 41 waren. Plus: wits laatste zet richting promotieveld bleek te veel eeuwig schaakwendingen toe te laten om ze succesvol te kunnen vermijden. Tien zetten later was de puntendeling een feit. De zware tegenvaller voor Rotterdam.
HMC had die al voor de tijdcontrole moeten slikken toen Paul Span in prima stelling een diagonaal schaakje over het hoofd zag en een stuk inboette. In plaats daarvan had hij onmiddellijk eeuwig schaak kunnen geven. Met een stuk minder was dat eeuwig schaak natuurlijk niet meer aan de orde. Weer gelijk en dat bleef het na de remise aan bord 4. Karel haalde gemakkelijk gelijk spel in de opening en greep vervolgens het initiatief op de damevleugel. Rafael Fridman deed wat terug door een stuk te winnen tegen 4 verbonden vrijpionnen. Zijn compensatie bestond uit een meerderheid op de koningsvleugel en een loperpaar. Ik vermoed dat de meesten in de zaal liever de pionnen hadden. In de partij ging Karel op zet 34 misschien te ver in zijn winstpogingen. Rafael moest vliegensvlug beslissen welk promotieveld hij zou bestrijken en koos waarschijnlijk verkeerd. Een van de pionnen kostte hem een loper. De redding kwam van een actieve koning en de pionnenmeerderheid op de koningsvleugel. Karel zag geen kans gebruik te maken van zijn eigen pionnenduo en uiteindelijk verdween alles van het bord. Remise en 4-4!

Eindspel
Toen kon de wedstrijd beginnen.
Hoofdrolspelers aan Bossche zijde Willem Muhren en Niels Ondersteijn, voor Rotterdam Martin Martens en Zhaoqin Peng. Martens had vanuit de opening met zwart voordeel bereikt maar stuitte op de onverzettelijkheid van Willem Muhren. Die hield het nadeel binnen de perken totdat hij op zet 39 pardoes een pion liet hangen. Game over dacht iedereen. Zo niet Willem. Hij rechtte opnieuw zijn rug.
Ondersteijn-Peng was een pakkend handgemeen, waarin de kansen lange tijd gelijk op gingen. Blijkens zet 33 ging Peng remise uit de weg en dat gaf Niels de gelegenheid zijn koning te activeren en onder loperruil een vrijpion te creëren. Het resterende toreneindspel was moeilijk te winnen vanwege de goede positie van de zwarte koning, maar er werd slechts om twee uitslagen gespeeld: wit wint of remise. Niels koos voor een vrijpionnenduo op de damevleugel met zwart een centrale vrijpion ondersteund door de koning. De meerderheid in de zaal was ervan overtuigd dat wit gewonnen stond, maar Fridman gaf ijskoud als oordeel: remise. ‘Kortgeleden nog in de Bundesliga gezien’. Ik noteer dus = in mijn aantekeningen en verdomd, zo kwam het ook. Op tempo remise!
Nu een dag later heeft een speler uit ons succesvolle derde team een op het oog sluitende winst gevonden. Wit zet zijn kaarten niet op zijn voorste vrijpion maar haalt zijn koning terug om de zwarte vrijpion op te peuzelen en tegelijkertijd de vijandelijke koning af te snijden. Of het de ultieme waarheid is?

Ondanks pluspion en 100+ ratingpunten was Martin Martens ondertussen bezig zich de kaas van het brood te laten eten. Zozeer zelfs dat voor de tweede tijdcontrole de hele zaal een winst voor Willem zag. Willem maakte zich echter op om het paard te elimineren dat zijn koning in een matnet hield. Ook goed, dan zou het remise worden en 5-5. En toen op zet 60 (wanneer anders?) veranderde hij opeens van plan en dekte wederom frontaal zijn vrijpionnenduo. Martin schoof zijn eigen vrijpion op en slaakte een zucht van verlichting. De winst zat in de knip, Rotterdam kan blijven gaan voor de plaats in de play-offs, die ze vorig seizoen vrijwillig af hadden gestaan aan ... HMC Calder.


P.S. Willem Muhren leeft inmiddels weer, zeker nadat is vastgesteld dat de winst die iedereen zag (58.Th5) helemaal geen winst bleek te zijn.

Alle partijen van deze wedstrijd zijn hier na te spelen

Persoonlijke uitslagen:

HMC Calder - SO Rotterdam 4,5 - 5,5 (onder protest van Rotterdam)

1. D.Fridman-L.Winants 1-0 (protest)
2. N.V.Pedersen-D.Reinderman 1-0
3. F.Levin-M.Solleveld rem
4. R.Fridman-K.v.d.Weide rem
5. G.v.d.Stricht-J.Bosch 0-1
6. N.Ondersteijn-Z.Peng rem
7. G.Welling-B.Carlier 0-1
8. W.Muhren-M.Martens 0-1
9. P.Span-M.Piket 0-1
10. T.Burg-F.v.d.Vliet 1-0

HMC Calder succesvol bij NK snelschaak

Het NK snelschaak voor clubteams, in het verleden een jaarlijks ijkpunt van de schaakkalender in de maand mei en jarenlang georganiseerd door Pat Mat in Beverwijk, is de laatste jaren wat in de versukkeling geraakt. Schaakvereniging de Vogelwijk uit Den Haag heeft uiteindelijk geprobeerd de wat doodgebloede traditie nieuw leven in te blazen. Men organiseerde enkele kwalitatief en kwantitatief goed bezochte kampioenschappen. Helaas kwam daar eerder dit jaar de klad in, men slaagde er in Den Haag niet in de sponsor nog langer aan zich te binden, en de vereniging moest noodgedwongen de organisatie aan de KNSB teruggeven. Geen andere kandidaten helaas , en het toernooi leek dan ook voor dit jaar voorbij. Onlangs lukte het de Vogelwijkers echter TNO voor de financiering van dit evenement te strikken, en op de valreep van het jaar werd er dan toch nog een snelschaakkampioenschap uit de grond gestampt. Een aantal sterke verenigingen kon niet over hun topspelers beschikken vanwege Bundesliga-verplichtingen in dit bewuste weekend. En aanvankelijk liep het niet storm zodat het aantal aanmeldingen beperkt bleef. Uiteindelijk kregen de Hagenaren toch loon naar werken, want de laatste twee weken schreven nog vele teams zich in. De inbreng van de meesterklasse clubs bleef beperkt tot Homburg Apeldoorn – regerend kampioen –, HMC Calder, Stukkenjagers en HSG waarbij opgemerkt moet worden dat laatstgenoemde vereniging met een veredeld tweede team aantrad en wellicht daarom is overzien in de telling in de diverse nieuwsberichten over het toernooi.
Het toernooi werd verdeeld in twee grote poules, de A-poule voor de KNSB teams en promotieklasse, en de B-poule voor de overige teams van de regionale bonden. In beide poules werden 13 ronden volgens het Zwitsers systeem gespeeld, en naast de reguliere ranglijstprijzen (1 t/m 3) ook prijzen voor de hoogst eindigende teams in de eigen categorie.


Uitstekende mentaliteit
Eén van de vroegst aangemelde teams was het team wat uiteindelijk deelnam als HMC Calder 2 in groep B. Dit team vertegenwoordigde het NBSB-team wat afgelopen seizoen in de 2e klasse NBSB nipt de promotie miste, maar wel ongeslagen bleef. De ruggengraat van het team is de familie Schut, vader Han, moeder Heleen en dochters Donna en Lisa. Het waren deze vier teamleden die de uitdaging aannamen en een dag na de succesvolle teamkampioenschappen voor de jeugd in Baarn alweer in Den Haag aantraden. Men had het er zelfs voor over om een overnachting te maken in het hotel waar het snelschaakkampioenschap werd georganiseerd. Deze uitstekende mentaliteit heeft zijn vruchten afgeworpen. Het team van HMC Calder 2 vertoefde het hele toernooi in de hoogste regionen van de B-poule, en werd uiteindelijk nipt tweede achter WSV 1. Daarbij dient de kanttekening te worden gemaakt dat HMC Calder 2 maar liefst 40½ bordpunt scoorde, tegenover “slechts” 38½ voor de winnaar. Omdat WSV een eerste klasse team is, kregen zij de beker uitgereikt voor het NK snelschaken in hun categorie, maar HMC Calder 2 ontving de trofee als beste team van de 2e klasse regionale bond. “Weer een nationale titel voor HMC”, glunderde Heleen Schut na afloop.

De scores waren zonder meer uitstekend :
Bord 1 : Han Schut 11,5 uit 13
Bord 2 : Donna Schut 11,5 uit 13
Bord 3 : Heleen Schut 8 uit 13
Bord 4 : Lisa Schut 9,5 uit 13

Bij deze scores moet ik opmerken dat Han eigenlijk wat te sterk is voor deze klasse, maar een speciale vermelding binnen dit succesvolle team moet toch wel gemaakt worden voor Donna Schut, met haar uitmuntende score van 11½ uit 13.

Voorspraak
Op de valreep werd ook in de A-poule nog een HMC Calder team ingeschreven. Een selectie van jeugdig schaakgeteisem besloot de zondag op te offeren om een gooi naar het kampioenschap te doen.
Helaas bleek al spoedig dat Tim Mazajchik op de toernooidag verhinderd was, en was het moeilijk om nog een vierde jonge hond over te halen. Op voorspraak van Niels Ondersteijn werd toen besloten om een veteraan binnen het team te importeren, waardoor overigens de gemiddelde leeftijd van het viertal in één klap met 6 jaar steeg. Zoals wij allen weten, neemt de handigheid in het snelschaak af met het klimmen der jaren, en het is dan ook een risico wat teamleider Niels hier heeft genomen, maar zoals spoedig zal blijken, bleef de schade beperkt.
HMC Calder 1 kende een bliksemstart en scoorde direct een reeks overwinningen, ook nog eens met grote cijfers. Een kink in de kabel was de nederlaag tegen regerend kampioen Homburg Apeldoorn, in een wedstrijd waar de HMC’ers het duidelijk lieten liggen. Zo ontfutselde Gerard Welling zijn opponent Manuel Bosboom al spoedig een pion een bereikte een materieel voordelig eindspel met ruime tijdsvoorsprong. Dat werd echter met onbeholpen spel volledig uit handen gegeven. Omdat de Apeldoorners ook niet de stabiliteit van een gedoodverfde kampioen uitstraalden was er echter nog niets verloren. De ommekeer was echter de nederlaag tegen Utrecht 1, op papier weliswaar een zware kluif, maar wederom waren er vele kansen op een beter resultaat die niet werden benut. De volgende ronden leek het team rijp voor de sloop, met een nederlaag en een gelijk spel tegen volstrekte outsiders. Vooral Niels leek er in dit stadium volledig doorheen te zitten. Maar uiteindelijk werd de laatste kans gegrepen, en middels een eindsprint die werkelijk uit de tenen moest komen kwam HMC Calder 1 uiteindelijk nog op de ongedeelde 3e plaats en dus op het podium terecht.
Ongetwijfeld de beste prestatie in het NK snelschaak uit de geschiedenis van HMC. Weliswaar was het kampioenschap dit jaar niet optimaal bezet, maar als je in de eindstand de kampioen van 2004 (bij een zwaarder veld) zo dicht op de hielen zit dan heb je het niet slecht gedaan!
Winnaar werd het 1e klasse team van Utrecht 1 – ongelukkig gedegradeerd uit de Meesterklasse en al weer hard op de weg terug – met het ijzersterke team van Joost Berkvens, Martijn Dambacher (11½ punt uit 13!), Joost Michielsen en Alexander van Beek. Tweede werd Homburg Apeldoorn, de kampioen van 2004, met Manuel Bosboom, Arthur van de Oudeweetering,Mark Jonker en Roeland Pruijssers, ook een team van de eerste categorie. Achter dit snelschaakgeweld nestelde HMC Calder zich op de 3e plaats.

Eindstand poule A :

1. Utrecht 1 22 MP, 39 BP
   
2. Homburg Apeldoorn 21 MP, 33,5 BP
   
3. HMC Calder 19 MP, 32,5 BP
   

verder onder andere Stukkenjagers met 16 matchpunten.


Persoonlijke scores :
Bord 1 : Gerard Welling 8 uit 13
Bord 2 : Niels Ondersteijn 6,5 uit 13
Bord 3 : Paul Span 9,5 uit 13
Bord 4 : Bob Janssen 8,5 uit 13

Op het eerste bord leunde Gerard zwaar op zijn ervaring, het was een voortdurend gevecht met de klok wat enige malen tot onnodig puntverlies leidde. Hij was echter nog wel goed voor een aantal overtuigende overwinningen waarbij vooral Marten Wortel – die helemaal pat werd gezet – een onwezenlijk gevoel moet hebben gehad. Niels startte uitstekend maar leek er op een gegeven moment helemaal doorheen te zitten. Hij bracht echter in de laatste ronde op het juiste moment een belangrijk punt binnen waardoor de kans op de 3e plaats intact bleef. Winnen wanneer het echt moet! Paul was op de wedstrijddag een lichtbaken in de storm, hij verloor slechts één partij en dat ook nog onverdiend. Zonder zijn bijdrage was een podiumplaats niet haalbaar geweest. En tenslotte Bob Janssen, voor de eerste ronde zelfverzekerder dan ooit, maar wel meteen een nul aan zijn broek. Het siert Bob dat zijn mentaliteit er niet onder geleden heeft, en hij scoorde zijn punten toch wel. Bij de stand 2-1 in de laatste ronde mocht hij een toreneindspel met minder tijd en een pion minder niet verliezen om de 3e plaats zeker te stellen. Dat deed hij met ongekende souplesse ... Bravo Bob.


Gerard Welling

Bizar!

HMC Calder ten onder in bizarre wedstrijd










HMC Calder - SO Rotterdam 4,5 - 5,5 (onder protest)

1. D.Fridman-L.Winants 1-0 (protest)
2. N.V.Pedersen-D.Reinderman 1-0
3. F.Levin-M.Solleveld rem
4. R.Fridman-K.v.d.Weide rem
5. G.v.d.Stricht-J.Bosch 0-1
6. N.Ondersteijn-Z.Peng rem
7. G.Welling-B.Carlier 0-1
8. W.Muhren-M.Martens 0-1
9. P.Span-M.Piket 0-1
10. T.Burg-F.v.d.Vliet 1-0

(verslag volgt snel)

Voorbeschouwing HMC Calder-SO Rotterdam

Zaterdag 17 december a.s. is er weer zover - een gezamenlijke HMC Calder-ronde van de externe competitie in het Hervion College!

Aanvang: 13.00 uur
Speellocatie: Hervion College
Hervensebaan 5
5232 JL 's-Hertogenbosch
Er zijn broodjes in de speelzaal verkrijgbaar.

Onder de arbitrage van Marc Jongerius zal het eerste team om 13.00 uur aantreden tegen SO Rotterdam, voor Breda lange tijd geabonneerd op de Nederlandse titel.
Rotterdam startte net als wij met twee overwinningen.
Vorig seizoen was het de tegenstander bij ons debuut in de Meesterklasse. Na harde strijd moesten wij het toen afleggen met 4-6. Tijd dus voor revanche!
Onder leiding van kopman Luc Winants bevat dit team een keur van Nederlandse GM's en IM's en meervoudig dameskampioene Zhaoqin Peng.

Stand na de 4e ronde

1. HSG 8-31
2. U-Boat Worx 7-27
3. Hotels.nl 5-25
4. SO Rotterdam 4-21½
5. HMC Calder 4-19½
6. POST Jr/ESGOO 4-18
7. LSG 4-17
8. HWP 2-17
9. Homburg 2-16½
10.Stukkenjagers 0-10½

 

Ronde 5

Post Jr/ESGOO - U-Boat Work Breda
HMC Calder - SO Rotterdam
HWP Sas van Gent - Homburg Apeldoorn
HSG Hilversum - hotels.nl Groningen
LSG Leiden - Stukkenjagers

Teamleider HMC Calder 1
René Olthof

HMC Calder wederom 3e van Nederland

In Den Haag is HMC Calder met Gerard Welling, Niels Ondersteijn, Paul Span en Bob Jansen gisteren wederom derde van Nederland geworden, ditmaal in het Nederlands Snelschaakkampioenschap voor Clubteams. Na 13 ronden waren alleen Utrecht (1e plaats) en Homburg Apeldoorn net iets te sterk. Een uitstekende prestatie van onze snelschakers!
De individuele scores:

1. Gerard Welling, 8 uit 13
2. Niels Ondersteijn, 7 uit 13
3. Paul Span, 9½ uit 13
4. Bob Jansen, 8½ uit 13