dinsdag, februari 21, 2006

Snelschaakkampioen

Vorig jaar was HMC met maar liefst drie teams vertegenwoordigd op het snelschaakkampioenschap van de NBSB. Het eerste team met Jasper Broekmeulen, Bob Jansen, Niels Ondersteijn en Paul Span wist toen beslag te leggen op de vijfde plaats. Geen slecht resultaat natuurlijk, maar voor deze spelers telt eigenlijk alleen het hoogste podium. Het tweede team met Brent Burg, Donna Schut, Jiri Obels, en Koen en Mark Haast werd keurig tweede in de B-groep (12e algemeen), terwijl het derde (Pa Schut, Anne Haast, Lisa Schut en Pepijn Obels) het ook niet onverdienstelijk deed met een 18e plaats.

Dit jaar bleek dat vooral HMC 1 niet tevreden was met het behaalde resultaat, want dit team kwam terug om te laten zien dat het beter kon dan een vijfde plek. Jasper Broekmeulen, de sympathieke crack die vorig jaar op het laatste moment bereid werd gevonden in te vallen, werd dit jaar zelf vervangen door Gerard Welling. Ook Tim Mazajchik werd aan het team toegevoegd, vooral omdat een vijfde speler het inschrijfgeld per persoon fors zou verlagen.

Zonder Tim hadden deze snelschakers een maand geleden al een unieke prestatie geleverd: derde op het NK snelschaak voor teams! De verwachtingen voor de Brabantse waren dan ook hooggespannen. Vooral Bob Jansen, broodschaker in wording, had wel interesse in de lucratieve eerste prijs van 300 euro, want met zijn deel zou hij de boete die hij kreeg - voor roken op het station - kunnen afbetalen.

Het opstaan, de reis, en het vinden van de speelzaal verliepen zonder noemenswaardige problemen. De eerste ronde tegen de Kemppion eigenlijk ook. Teamleider Paul koos er voor om Gerard meteen met een pauze te laten beginnen, en dit pakte redelijk uit: alleen Bob verloor.
Ronde twee speelden we tegen het sterke Voerendaal 1, meteen een concurrent voor de hoogste plaatsen. Paul verloor, en Niels speelde remise. Gelukkig wisten Gerard en Tim wel te winnen waardoor de bordpuntschade beperkt bleef.

Een redelijk begin van het toernooi dus, maar aangezien er alleen bordpunten werden geteld (en dus niet de matchpunten), was het tijd om aan het doelsaldo te werken. Gelukkig was daar in ronde drie OSV, wat met 4-0 opgerold werd. FM Niels werd zelfs gespaard deze ronde.

De laatste twee rondes voor de pauze beloofden kritiek te worden voor het eindresultaat. Achtereenvolgens moesten Veldhoven 1 en Eindhoven bestreden worden. De enige echte thuisploeg Veldhoven 1 weerde zich stug tegen het HMC geweld, en Tim verloor. Gelukkig zag Paul van de zijkant dat Bob en Gerard wonnen, terwijl Niels remiseerde.
Tim, duidelijk aangeslagen na zijn eerste puntverlies deze dag, werd tegen Eindhoven rust gegund, waardoor eindelijk het dreamteam wat derde werd op het NK de arena mocht betreden. Eindhoven, toch een serieuze titelkandidaat, werd met 3,5 – 0,5 weggevaagd. Voor het eerst nam HMC de koppositie over. En aangezien concurrenten als Voerendaal, Veldhoven en Eindhoven al verslagen waren konden wij tevreden de pauze in gaan.

In een dorp als Veldhoven is het altijd meteen duidelijk als er een schaaktoernooi gehouden wordt. Alle straten lijken rond het middaguur wel overspoeld door toch ietwat typisch ogende mannen, op zoek naar een lunch. Afgezien van het feit dat Patrick Lodewijks en Ronaldinho(?!) gesignaleerd werden was het dit keer niet anders. Gesprekken in bakkerijen en friettenten gaan op zulke dagen ook meestal niet over het weer of over de olympische spelen, maar meer over de verleden tijd van het werkwoord ‘wreken’. HMC was het wel eens over het voltooid deelwoord, ‘gewroken’, maar niet over of het nu ‘wreekte’ of ‘wrak’ was. Voor degenen die het willen weten, het moet ‘wreekte’ zijn.
Misschien hadden we onze hersens te veel gepijnigd over deze kwestie, misschien niet genoeg Brabantse worstenbroodjes gegeten, maar de zesde ronde tegen HSC eindigde in 2-2 omdat Niels en Bob verloren terwijl Paul reserve stond.
Ondertussen had het halve deelnemersveld al stevige drankrekeningen achter de bar liggen. Vooral de brallende Grisja Kodentsov was al vanaf 09.30 aan het bewijzen dat intelligentie uitstekend met domheid samen kan gaan.
Na het gelijkspel tegen HSC werden achtereenvolgens Veldhoven 2, Schavo en Aalst-Waalre opgerold, voordat ons inmiddels hechte collectief tegen Vianen aan moest treden. Door de eerste (en de laatste) nederlaag van de ongelofelijk goed scorende Gerard aan bord 1, remises van Paul en Niels en een overwinning van Tim eindigde dit duel in 2-2. In de laatste ronde moest nu met 3-1 gewonnen worden om de titel veilig te stellen. De tegenstander was ‘Voerendaal Koffie 2’ en de uitslag… 3-1!

HMC Brabants kampioen snelschaak voor clubteams!

Persoonlijke scores:
Gerard: TOPSCORER bord 1 met 7,5-10
Niels: bord 2 met 5,0-8
Paul: bord 2/3 met 7,5-9
Tim: TOPSCORER bord 3/4 met 7,5-9
Bob: bord 4 met 5,0-8

Hierbij moet gezegd worden dat Paul zeven keer met zwart heeft gespeeld (door ons roulatie-systeem) en dus een meer dan uitstekende score heeft neergezet. Helaas had hij de pech op het zelfde bord te zitten als Thijs Laarhoven, die 9,5 uit 10 scoorde en daarmee topscorer op bord 3 werd. Verder is de prijs van Tim – zeven keer wit trouwens - eigenlijk niet voor hem bedoeld, hij kreeg een punt dat Bob had gemaakt toegeschreven EN een andere speler die nog meer punten had gemaakt was niet meer aanwezig bij de prijsuitreiking.. maar dit doet niets af aan de collectieve prestatie, en de flessen bier/wijn die de topscorers kregen zijn eerlijk gedeeld.

Na het toernooi haalde Gerard de bus naar huis, terwijl de andere spelers met Yolanda, een Eindhovense sympathieke en gastvrije fan/collega van Paul, naar huis gingen om daar pizza’s te eten, bier te drinken en te risken.

Maar dat, lieve schaakvrienden, is een ander verhaal.

Tim Mazajchik